Bankgaranties

In de praktijk wordt in veel contracten als extra zekerheid overeengekomen dat ten gunste van een van beide de andere partij een bankgarantie dient te stellen. Een bankgarantie kan ook dienen als concrete zekerheid voor gegarandeerde kwaliteit van de geleverde diensten/zaken. Ook bij overnamecontracten wordt regelmatig met een bankgarantie ingestaan voor bijvoorbeeld de juistheid van de laatste balans of het eigen vermogen. In het kader van beslag- en executiegeschillen wordt de bankgarantie noodgedwongen aangeboden en gehanteerd als vervangende zekerheid om een beslag ongedaan te maken of om executie te vermijden.
Veel voorkomend is de afroepgarantie waaruit voor de bank voortvloeit dat zij gedurende een bepaalde periode en tot een bepaald maximum op meestal schriftelijke afroep van de begunstigde het bedrag zal uitbetalen waarop deze ingevolge de bankgarantie aanspraak kan maken. De betaling mag niet worden verhinderd als aan de voorwaarden ervan is voldaan, ongeacht hetgeen zich afspeelt tussen de partijen bij de achterliggende verhouding/overeenkomst. Als tegenwicht moet de bank de garantievoorwaarden voor uitbetaling strikt toepassen: conformiteit staat voorop.
In de praktijk worden twee middelen ingezet om betaling onder de afroepgarantie te verhinderen: kort geding (de opdrachtgever van de bankgarantie vraagt jegens de bank verbod van uitbetaling en jegens de begunstigde een verbod om onder de bankgarantie te
claimen. De opdrachtgever kan ook beslag leggen onder de bank ten laste van de begunstigde, ter verzekering van bijvoorbeeld terugbetaling van het ten onrechte uit hoofde van de bankgarantie uit te keren bedrag. Bij het opstellen van de garantie en bij het procederen is bijstand van een ervaren advocaat noodzakelijk.